Mijn emoties kwamen naar boven door microdosen

Al geruime tijd was ik onderzoek aan het doen naar de werking van Psilocybine. Ik ben iemand die zich eerst flink inleest in de materie voor er ook daadwerkelijk actie wordt ondernomen. Ik ben jarenlang gebruiker geweest van hormoonzalf om mijn eczeem onder controle te houden, maar ik ben daar begin dit jaar mee gestopt omdat ik er flink veel bijwerkingen van begon te ervaren. Dus dieet aangepast en ik ben altijd op zoek naar methodes om het herstel te bespoedigen. Ik ervaar veel ongemak van alle ontregelde hormonen (dat kan door de hormoonzalf komen, al is daar in de reguliere gezondheidszorg niet veel bewijs voor). Ik voel me moe en afwezig, en was op zoek naar een manier om meer rust en verbinding te kunnen voelen.

Dus uiteindelijk de knoop doorgehakt om dat via Earth Resonance te doen, omdat hun marketing en manier van boodschap uitdragen me enorm aansprak. Ik was behoorlijk zenuwachtig om te beginnen, iets wat ik ook met het hoogste respect naar de Psilocyine en mezelf probeerde te doen. Ik begon voorzichtig met 0,3 gram om niets te provoceren. Daarna rustig met 0,1 gram per 2 dagen opgehoogd, maar vanaf het begin voelde ik me op de off-dagen zo onrustig dat ik na 2 weken gestopt ben.

Ik denk dat mijn lichaam nog niet toe is aan zoveel verandering, en ik dit eerst moet respecteren voordat ik de grotere veranderingen kan aanbrengen in mijn leven. Mijn zus had ook grote interesse om eens te microdoseren, en aangezien er nog genoeg over was, heb ik dit aan haar aangeboden. Haar verhaal is compleet anders dan dat van mij, en ik hoop dat ik dit in de toekomst ook mag gaan ervaren als ik er aan toe ben. Dit stuk hieronder is van haar en ik hoop dat beide verhalen je mogen inspireren je zoektocht naar verbinding met jezelf en de wereld.

“Wow, Roos, dat klinkt goed, misschien moet ik dat ook eens proberen…” Is één reactie die vaak terugkomt als ik vertel over mijn eerste microdosering ervaring. Ik vertel dan over hoeveel minder angst en paniek over onnodige dingen er in mijn lichaam huist, hoe de ‘noise’ en overbodige gedachtes als sneeuw voor de zon verdwenen zijn en dat ik me veel meer gecentreerd voel in mezelf. Dat spreekt mensen aan merk ik. Maar buiten dat is er veel meer gebeurd.

Ik begon met microdoseren nadat mijn broer er nog niet helemaal mee uit de voeten kon. Het was zonde om te laten liggen en dus nam ik het van hem over. Nieuwsgierig begon ik met het opbouwen van de dosering tot ik uiteindelijk op mijn gewenste dosering, 0.8 gram, uitkwam. Om die te vinden heb ik ook twee keer 0.9 geprobeerd. Dat bleek net iets te veel. Bij deze dosering voelde ik me gefocust maar net té, waardoor ik in mezelf werd getrokken en mijn werkzaamheden heel even niet kon doorzetten omdat er een belangrijk stuk in mezelf gezien wilde worden. Dit was een kort en mooi proces met mezelf waar ik de diepte en ook donkerte in mezelf mocht ervaren. Maar ik bedacht me dat als dit dagelijks zou gebeuren, dat er niet veel uit mijn handen zou komen qua werk. Dus, teruggeschroefd naar 0.8, en dat werkte perfect.

In het begin waren de dagen dat ik geen microdosering nam, best een beetje heftig. Ik voelde me wat moe, soms verdrietig en kwamen er andere emoties uit mijn systeem. Voor mij tekens dat de psilocybine zijn werk deed. Er werden namelijk hele concrete stukken aangewezen waar ik al een tijd mee zat. En dit trok het meer naar de oppervlakte voor mij om iets mee te doen. In het vervolgen van de microdosering voelde die tussendagen rustiger en vloeiden de dagen natuurlijker in elkaar over. De dagen dat ik het innam voelde wel duidelijk zachter, opener en gefocuster. Waar mijn hoofd ‘normaal’ gezien alle kanten op schoot als ik met een taak bezig was of met iemand aan het praten was, werd nu alle focus naar één taak getrokken, of naar het verhaal van de persoon die ik sprak, en kon ik ook echt met alle aandacht erbij blijven. Ik was met dit bezig en met niks anders.

Ik ervaarde meer ruimte en rust in mijn systeem en ook mijn creativiteit begon op gang te komen. Dit uitte zich in schrijven, tekenen, schilderen en ik bleef mezelf verbazen wat er uit mij kon komen als ik maar mijn focus had. Verder werden keuzes maken makkelijker omdat ik dichter bij mijn gevoel kwam te staan. Zaken waar ik eerder maar geen keuze over kon (of durfde te) maken waren ineens glashelder. Het voelde zo, dus zo is het. Als hsp’er is dit een zegening omdat er vaak zoveel prikkels binnenkomen die beïnvloeden welke keuze je maakt (of niet maakt). Dicht bij mijn centrum blijven en kiezen vanuit eigen gevoel zonder invloed van buitenaf is daarom ook een van de voordelen die ik heb ervaren. De touwtjes weer in eigen handen. Wat wilde ík ook alweer? Naast deze ervaringen gedurende de dag waren ook ’s nachts de verschillen merkbaar. Mijn dromen leken realistischer, duidelijker, ook meer gefocust op wat ik gedurende de dag ervaarde. Het werd duidelijk welke stukken er aan de oppervlakte speelden en hoe die verwerkt werden in de nacht en wat ik daarvan mocht leren. Vaak zijn dromen zo random, nu werden deze ook glashelder waardoor ik deze overdag weer als inzichten kon meenemen.

Al met al, zeer tevreden over de uitwerking. Ik ben nu begonnen aan mijn maand rust en ben heel benieuwd of de focus en andere gevolgen stabiel blijven. Volgende maand begin ik zeker weer met de volgende microdose om te ontdekken waarmee ik mezelf nog meer kan verrassen. Ik ben fan en raad het zeker aan voor de mens die open staat tot het verbreden van de blik naar binnen en naar buiten, die meer focus zoekt en minder noise en meer creativiteit wilt ervaren.

Thanks!

Iedere week krijgen wij brieven ingezonden, we kiezen er 1 uit om hier te plaatsen. Jouw ervaring delen? Stuur dan jouw persoonlijk verhaal naar [email protected]